เอาละครับสวัสดีครับ สวัสดีทุกท่านเลยนะครับ เราก็ได้กลับมาเจอกันอีกแล้วนะครับ กับช่วงกลางสัปดาห์อย่างนี้ หลังจากที่เรานั้นไม่ได้มาเจอกันซะตั้งหลายวันครับ ทีมงานกะบะรับจ้างก็ไม่ได้หายหน้าหายตาไปไหนกันหรอกครับทำงานกะบะรับจ้างกันยมายาวนานเลยครับ งานกะบะรับจ้างเลยครับ แต่ก็ถือว่างานกะบะรับจ้างไม่ได้เข้ามาเยอะจนเกินไปนักครับ เพราะเดือนนี้งานกะบะรับจ้างเข้ามาค่อนข้างที่น้อยกว่าเดือนอื่นๆที่ผ่านมาครับ เชื่อว่ากะบะรับจ้างหลายๆเจ้าก็ต้องเจอปัญหานี้ครับ ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าธุรกิจกะบะรับจ้างเดือนนี้มันเงียบๆเหงาๆ ยังไงชอบกลนะครับ แต่ก็ไม่เป็นอะไรครับ งวดหน้าฟ้าเปิดครับขอให้ถูกหวยรวยล้นฟ้ากันไปเลยครับฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับยังไงผมก็ทิ้งงานกะบะรับจ้างไม่ได้หรอกครับเพราะว่า มันสร้างอาชีพให้กับหลายๆคน แถมงานกะบะรับจ้างก็ยังเป็นรายได้หลักของคนในครอบครัวด้วยครับ ยังไงก็ไม่ปล่อยให้งานกะบะรับจ้างหลุดมืออย่างแน่นอนครับ ยังก็ต้องลุยงานกะบะรับจ้างกันต่อครับ
สำหรับช่วงพักเที่ยงอย่างนี้ ตัวผมเองก็ไม่มีงานกะบะรับจ้างมาให้ทำครับ เพราะอย่างที่บอกไปว่างานกะบะรับจ้างมันวิ่งเข้ามาค่อนข้างที่จะน้อยมากครับ ผมก็เลยจ่ายงานออกไปได้ไม่มากเท่าไหร่ วันนี้ก็มีเรื่องราวประสบการณ์การทำงานกะบะรับจ้างมาเล่าให้ทุกท่านได้ฟังกันด้วยครับ มันเป็นเรื่องราวการทำงานกะบะรับจ้างของทีมงานกะบะรับจ้างของผมเองครับ วันนั้นก็เป็นวันที่อากาศค่อนข้างที่จะดีมากเลยครับ เหมาะมากๆกับการทำงานกะบะรับจ้าง วันนั้นหลังจากที่เตรียมกะบะรับจ้างเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็ขับกะบะรับจ้างออกไปรับลูกทีมกะบะรับจ้างข่าวร้ายก็วิ่งเข้ามาหาผมถึงสองข่าวพร้อมๆกันครับ เพราะน้องทีมงานกะบะรับจ้างของผมอีกสองคน ป่วยครับ ท้องเสียเหมือนกันทั้งสองคนเลย สาเหตุมันมาจากว่าเมื่อวาน ไอน้องสองคนนี้พอเลิกงานกะบะรับจ้างมันก็นัดกันไปนั่งคุยกินร้านส้มตำเปิดใหม่แถวบ้านกัน ตอนแรกผมก็จะไปแล้วละครับ แต่พอดีว่าติดธุระเลยไม่ได้ไปด้วยก็กลายเป็นว่าผมโชคดีไปที่ไม่ต้องท้องเสีย แต่ที่โชคร้ายคือผมต้องค้นเบอร์โทรทั้งหมด ติดต่อน้องๆที่รู้จักกันทุกคนว่าใครพอจะมีเวลาว่างๆมาช่วยงานบางได้มั้ย ปารกฏว่าวันนั้นได้น้องมาหนึ่งคนถ้วน รับงานกะบะรับจ้างกันเป็นเต็มๆสามงานครับ หนักจริงๆวันนั้น
