วันพฤหัสบดีที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2558

รถรับขนของ วันที่งานราบรื่น(มั้ง)

          สวัสดีครับ เพื่อนๆทุกคนวันนี้ผมมีเรื่องจะมาเล่าสู่กันฟังครับอีกแล้วครับเป็นประสบกาณ์การทำงานรถรับขนของ ของตัวผมเองครับเป็นเรื่องสนุกๆอีกเช่นเคย วันนั้นผมก็ตื่นมาแต่เช้าเลย เป็นเช้าวันที่สดใส่อีกวันหนึ่งของชีวิตการทำงานรถรับขนของ อากาศก็เย็นสบาย ผมก็เผลอหงุดหงิดไปนิดหน่อย ทำไมวันนี้ไม่ใช่วันหยุดนะฮ่าๆๆ อยากจะนอนต่ออีกซักหน่อย แต่ชีวิตยังไงไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไปครับฮ่าๆๆ วันนั้นก็เริ่มงานด้วยการตรวจสอบสภาพรถรับขนของให้มันอยู่ในสภาพที่ดีและพร้อมใช้งานตลอดเวลา แล้วผมก็เข้าบ้านไปเตรียมตัวเพื่อที่จะขับรถรับขนของออกไปทำงาน จากนั้นก็ขับรถรับขนของออกไปรับลูกทีมรถรับขนของ เมื่อรับลูกทีมรถรับขนของขึ้นรถรถรับขนของจนหมดแล้ว ผมและทีมรถรับขนของก็ไปเริ่มงานแรกกันกันครับ ยังไม่ได้ออกไปไหนไกล ก็เจอกับรถติดเป็นแถวยาวแล้ว ขับรถรับขนของเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆก็พบว่าที่มันเป็นแบบนี้ ที่รถมันติดแบบนี้ก็เพราะ มีรถชนกันกลางถนน แล้วเป็นการชนแบบสองเลนด้วยทำให้รถติดกันแถวยาวแบบนั้น 
เริ่มงานรถรับขนของคิวแรกก็เจอเรื่องยุ่งยากเข้าให้แล้ว หลังจากเอารถรับขนของผ่านเหตุกาณ์ตรงนั้นไปได้ งานรถรับขนของคิวแรกของผมและทีมรถรับขนของก็ผ่านคิวแรกไปได้อย่างง่ายดาย เป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง จากนั้นผมและทีมรถรับขนของเริ่มงานรถรับขนของคิวที่สองในทันที งานคิวที่สองนั้นก็เป็นงานรถรับขนของที่ผ่านไปได้อย่างราบรื่นเลยที่เดียว เป็นเรื่องน่ายินดีของวันนั้นเลย งานรถรับขนของคิวที่สามก็หวังให้เป็นแบบนั้นครับ แล้วก็เป็ยอย่างที่หวังเอาไว้ งานรถรับขนของคิวที่สามนั้นราบรื่นมากเลยทีเดียว ไม่มีรถติดเลยเหมือนฝันไป แต่เรื่องที่เป็นเหมือนฝันก็ต้องจบลงเพราะเมื่อเสร็จงานรถรับขนของคิวที่สามแล้วนั้น ผมก็ต้องพบฝนละลอกใหญ่ที่ทำให้รถติดกันเป็นแถวยิ่งกว่าตอนเข้าที่ตกเสียอีกผมและทีมรถรับขนของติดอยู่บนถนนรวมสี่ชั่วโมงกว่า กว่าจะเอารถรับขนของหลุดออกมาจากจุดรถติดแล้วมุ่งหน้าสู่บ้านลูกทีมรถรับขนของทีละคน เพื่อไปส่งตามปกติ แต่ที่ผมและลูกทีมรถรับขนของหวังวันในวันนี้คือเราจะได้กลับบ้านไปพักผ่อนกันไวๆ แต่ที่ไหนได้ผมและทีมรถรับขนของตอนกลับบ้านกันดึกกว่าปกติซะอีก อุปสรรคครับวันนี้ถึงมันจะเป็นอุปสรรคเล็กๆแต่ถ้าเจออย่างนี้ทุกวันก็ไม่ไหวนะครับฮ่าๆๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น