โต๋เป็นชายหนุ่มคนหนึ่งเขามีอาชีพขายต้นไม้เป็นหลัก โต๋ชอบต้นไม้มาตั้งแต่เด็กๆ เคยบอกเพื่อนเกี่ยวกับความใฝ่ฝันของเขาว่าอยากจะปลูกต้นไม้ให้เยอะๆ อยากปลูกให้เต็มโรงเรียน เต็มบ้านไปเลย มันคือความฝันเล็กๆสนุกๆของโต๋ที่พูดไว้กับเพื่อนๆสมัยนั้น วันนึงโต๋นั่งชิลๆอยู่ในสวน ร้านของโต๋เองเป็นร้านต้นที่ไม่เล็กไม่ใหญ่มากนะ คนแถวนั้นรู้จักร้านโต๋เป็นอย่างดีเพราะโต๋ก็เป็นเด็กที่โตมากับแถวนั้น เรียนหนังสือก็เรียนแถวนั้น โต๋ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาในร้าน โต๋ก็ออกไปตอนรับลูกค้าอย่างเคย ปรากฎว่าค้าที่มาในร้านคือ ไอเปี๊ยกเพื่อนสมัยเรียนมัธยม เป็นเพื่อนซี้กันเลยก็ว่าได้ มันไม่ยอมบอกก่อนเลยว่าจะมา จริงๆเปี๊ยกมันก็มาอยู่ประจำของมันนั้นละครับ เปี๊ยกมันทำงานออฟฟิส ช่วงสุดสัปห์ดามันก็จะมานั่งดื่มเบียร์กับโต๋ในส่วนหลังร้านอยู่ทุกอาทิตย์ไป แต่คราวนี้มันมาซื้อต้นไม้ครับมันก็เลือกต้นใหญ่ไปซักสองสามต้น โต๋ก็ปล่อยให้เปี๊ยกมันเลือกต้นไม้ไปส่วนตัวโต๋ก็ไปเดินดูที่หน้าร้าน เห็นรถอยู่คันนึงมาจอดที่ลานจอดรถของร้านที่ตัวรถมีตัวหนังสือเขียนไว้ว่ารถรับย้ายบ้าน โต๋ก็แปลกใจว่าทำไมถึงมีรถรับย้ายบ้านมาจอดได้ เลยเดินเข้าไปถามไอเปี๊ยกเพื่อนสนิทเลยคำตอบว่า รถรับย้ายบ้านคันนั้นเป็นของไอเปี๊ยกเอง โต๋ก็ตกใจมาก คิดมนใจ เปี๊ยกมันออกจากงานที่มันทำอยู่หรอ เงินน้อยก็ไม่น้อยนะงานที่มันทำอยู่ เปี๊ยกมันก็บอกอย่าเพิ่งตกใจมันไม่ได้ออกจากงาน อาชีพรถรับย้ายบ้านมันเพียงอาชีพเสิรมของมันเอง เปี๊ยกมันบอกว่าไหนๆก็ซื้อรถกรบะมาแล้วก็เลยเอาไปทำเป็นรถรับย้ายบ้านมันซะเลยจะมีงานหรือไม่มีงานก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะตัวมันเองมีงานประจำทำอยู่แล้ว งานรถรับย้ายบ้านก็รับทำเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ก็พอ ก็อย่างว่ามันเป็นอาชีพเสริม
นั่งคุยเล่นกับไอเปี๊ยกอยู่สักพักก็มีลูกค้าเข้าร้านมาอีกหนึ่งคน ลูกค้าคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น อาจารย์ มานพ อาจารย์ที่เคารพรักของพวกเราสองคนนี่เอง อาจารย์ มานพ นี่เรียกว่าพวกโต๋โตมากับไม้ของอาจารยืเลยก็ว่าได้นะ สมัยนั้นพวกโต๋สองคนใช้เล่นที่ไหน อาจารย์ มานพ ท่านจะมาซื้อต้นไม้ใหญ่ซักสามสี่ต้น กับต้นไม้กระถ่างอีกสสามสิบกระถาง อาจารย์บอกว่าจะเอาต้นไม้ไปลงที่โรงเรียนบรรยากาศมันจะได้ดูน่าเรียนขึ้นไปอีก โต๋ไม่รอช้า เลือกต้นไม้ที่มันดีที่สุดและสวยที่สุดให้อาจารย์ไปสี่ต้นใหญ่ กับต้นไม้กระถางจัดไปอีกสามสิบต้นโต๋แถมให้อาจารย์ไปอีกห้ากระถาง พอจะขนไปขึ้นรถอาจารย์ก็หันมาหาโต๋แล้วถามว่าที่นี้มีรถไปส่งใช่มั้ย โต๋คิดในใจซวยเลยแล้วลืมไปว่าวันนี้โต๋เอารถไปซ้อม กว่าจะได้ก็อีกสามสี่วัน แต่ไม่เป็นไรโต๋มีตัวช่วย ก็รถรับย้ายบ้านของไอเปี๊ยกไหนก็ทำรถรับย้ายบ้านเป็นอาชีพเสริมแล้วให้ได้ทำประโยชน์ให้กับโรงเรียนบ้าง โต๋ก็ช่วยกันขนต้นไม้ขึ้นรถรับย้ายบ้านของเปี๊ยกพาอาจารย์ไปส่งที่โรงเรียน เหมือนได้กลับไปดูบรรยากาศเก่าๆเลย เอารถรับย้ายบ้านเข้าไปจอดในโรงเรียน
นั่งคุยเล่นกับไอเปี๊ยกอยู่สักพักก็มีลูกค้าเข้าร้านมาอีกหนึ่งคน ลูกค้าคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น อาจารย์ มานพ อาจารย์ที่เคารพรักของพวกเราสองคนนี่เอง อาจารย์ มานพ นี่เรียกว่าพวกโต๋โตมากับไม้ของอาจารยืเลยก็ว่าได้นะ สมัยนั้นพวกโต๋สองคนใช้เล่นที่ไหน อาจารย์ มานพ ท่านจะมาซื้อต้นไม้ใหญ่ซักสามสี่ต้น กับต้นไม้กระถ่างอีกสสามสิบกระถาง อาจารย์บอกว่าจะเอาต้นไม้ไปลงที่โรงเรียนบรรยากาศมันจะได้ดูน่าเรียนขึ้นไปอีก โต๋ไม่รอช้า เลือกต้นไม้ที่มันดีที่สุดและสวยที่สุดให้อาจารย์ไปสี่ต้นใหญ่ กับต้นไม้กระถางจัดไปอีกสามสิบต้นโต๋แถมให้อาจารย์ไปอีกห้ากระถาง พอจะขนไปขึ้นรถอาจารย์ก็หันมาหาโต๋แล้วถามว่าที่นี้มีรถไปส่งใช่มั้ย โต๋คิดในใจซวยเลยแล้วลืมไปว่าวันนี้โต๋เอารถไปซ้อม กว่าจะได้ก็อีกสามสี่วัน แต่ไม่เป็นไรโต๋มีตัวช่วย ก็รถรับย้ายบ้านของไอเปี๊ยกไหนก็ทำรถรับย้ายบ้านเป็นอาชีพเสริมแล้วให้ได้ทำประโยชน์ให้กับโรงเรียนบ้าง โต๋ก็ช่วยกันขนต้นไม้ขึ้นรถรับย้ายบ้านของเปี๊ยกพาอาจารย์ไปส่งที่โรงเรียน เหมือนได้กลับไปดูบรรยากาศเก่าๆเลย เอารถรับย้ายบ้านเข้าไปจอดในโรงเรียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น