รถรับจ้างขนของ ขนของช่วยเพื่อนจัดร้าน

รถรับจ้างขนของ ขนของช่วยเพื่อนจัดร้าน

วันนั้นเป็นวันอาทิตย์เป็นเช้าวันหยุดที่สดใสของใครหลายๆคน ยกเว้นผมเพราะวันนั้นต้องอาสาเป็นเพื่อนที่แสนดี เป็นคนขับรถรับจ้างขนของเฉพาะกิจให้เพื่อนผม เพื่อนมันจะเปิดร้านเกมอยู่แถวโรงเรียนแห่งหนึ่งมันมีตึกแถวอยู่แถวนั้นอยู่ตึกหนึ่ง วันนี้มันก็จะไปซื้อคอมและเฟอร์นิเจอร์เข้าร้านมันซักหน่อย แต่ว่ามันไม่มีรถที่จะออกไปซื้อคอมพิวเตอร์ และเฟอร์นิเจอร์ ด้วยความเป็นเพื่อนที่ดีแสนดีของผม ก็รับปากกับมันว่าจะเอารถรับจ้างขนของไปช่วย ผมตื่นเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็ขับรถรับจ้างขนของมุ่งหน้าสู่บ้านเพื่อนของผมจากนั้นผมก็เรียกเพื่อนขึ้นรถรับจ้างขนของมา แล้วมุ่งตรงไปที่ตึกที่จะเป็นร้านเกมของมันก่อน ก็ไปดูไปเช็คพื้นที่อีกครั้งเมื่อขับรถรับจ้างขนของมาถึงตึกก็จัดการเช็คสิ่งต่างๆเรียบร้อย แล้วเราก็ออกรถรับจ้างขนของมุ่งหน้าตรงไปสู่ร้านเฟอร์นิเจอร์เพื่อที่จะไปดูโต๊ะคอมพิวเตอร์ที่ร้านเฟอร์นิเจอร์เพื่อนผมมันก็ยืนเลือกอยู่นานสองนาน แต่เพื่อนมันไม่เอาโต๊ะที่ร้านนี้อันนี้นอกแผนไปหน่อย 
เพื่อนผมมันพาผมขับรถรับจ้างขนของไปที่ร้านเฟอร์นิเจอ ขับมาถึงร้านเฟอรืนิเจอร์ร้านที่สองเพื่อนผมมันก็ยืนเลือกอยู่นานสองนานแล้วก็ได้แบบที่ชอบตกลงเอาแบบนี้ ก็ช่วยกันขนขึ้นรถรับจ้างขนของแล้วก็มุ่งหน้าตรงสู่ร้านเกม ผมกับเพื่อนสองคนก็ช่วยกันจัดร้าน ผมนี่ทำตัวเหมือนหุ้นส่วนร้าน บอกตรงๆไม่ได้อะไรกับเพื่อนมันเลยฮ่าๆๆ ถ้าไม่ติดว่าโตมาด้วยกันจะเก็บค่าจ้างมันเลย เมื่อจัดร้านเสร็จก็เกือบจะเย็นแล้วเป็นช่วงบ่ายสามโมงเย็นผมก็ทำหน้าที่รถรับจ้างขนของอีกครั้ง ตอนนี้ผมและเพื่อนก็มุ่งหน้าไปยังร้านคอมพิวเตอร์เป้าหมาย เพื่อนผมสั่งคอมพิวเตอรืไว้แล้วตามชุดที่มันต้องการผมก็มีหน้าที่เดิมคือชวนมันขนขึ้นรถรับจ้างขนของแล้วคอมพิวเตอร์หนึ่งชุดมันขนทีเดียวซะที่ไหนล่ะครับกว่าเราสองคนจะขนขึ้นรถรับจ้างขนของทั้งหมด ทั้งหน้าจอ สายไฟ ชุดอุปกรณ์ต่างๆ ขนทั้งขึ้นรถรับจ้างขนของเสร็จเรียบร้อย ก็ขับรถรับจ้างขนของกลับมาที่ร้านเกมของเพื่อนผม จากนั้นเราเริ่มจัดร้านกันอย่างจริงจัง จัดร้านกันได้อยู่พักใหญ่ และแล้วฝันของเพื่อนมันก็เป็นจริงแล้วมันได้ร้านเกมในฝันของตัวมันเองเรียบร้อย จากนั้นสิ่งที่มันตอบแทนผมที่มาเป็นคนขับรถรับจ้างขนของให้มันวันนี้ เพื่อนผมมันเลยให้ผมเป็นลูก VIP คนเดียวของร้านที่สามารถมานั่งเล่นคอมฟรีในร้านหนึ่งปีเต็มนับตั้งแต่วันเปิดร้าน หลังจากนั้นจ่ายครึ่งราคา ผมนี่ตกใจไปเลยอะไรมันจะดีอย่างนั้น(ประชดฮ่าๆๆ) เพื่อนผมมันเคยนึกมั้ยว่าตั้งแต่จบจากมหาวิทยาลัยเราก็ไม่เคยเข้าร้านเกมกันอีก ทำกันแต่งาน งาน งาน แล้วก็งาน อยู่ทุกวัน